เช้าวันอาทิตย์ได้นอนตื่นสาย พักใจที่มันวุ่นวาย
ได้มีเวลาจัดข้าวของที่กองซะเต็ม
เจอกล่องใบนึงที่ลืมไปแล้ว เปิดดูมันมีจดหมาย
ที่เธอเคยส่งมาให้กับฉัน
เหมือนความทรงจำถูกปลุกขึ้นมา
ภาพเธอก็ลอยเข้ามา
เหมือนเรื่องดีดีในจดหมายเพิ่งเกิดเมื่อวาน
เราตกลงกันเรื่องอนาคต วันนั้นไม่มีใครรู้
ว่ามันจะเป็นแค่อดีตไป
ป่านนี้เธอทำอะไรที่ไหนยังไง
ตั้งแต่วันที่เราทิ้งคำว่าเรา
ภาพเก่าเก่า ก็ยังชัดไม่เปลี่ยนไปตามเวลา
ข้อความที่มันเคยทำให้ฉันดีใจ
ได้อ่านอีกที ในวันนี้กลับมีน้ำตา
เพิ่งเข้าใจว่าฉันไม่เคยลืมเธอได้เลย
มีสักกี่คนที่ในชีวิต ที่เราได้ทำหล่นหาย
หลงลืมกันไป ผ่านมาแล้วก็ผ่านพ้นไป
มีสักกี่คนที่เราจดจำ จดจำไปชั่วชีวิต
ถึงคิดจะลืมก็ยังจะจำ
ป่านนี้เธอทำอะไรที่ไหนยังไง
ตั้งแต่วันที่เราทิ้งคำว่าเรา
ภาพเก่าเก่า ก็ยังชัดไม่เปลี่ยนไปตามเวลา
ข้อความที่มันเคยทำให้ฉันดีใจ
ได้อ่านอีกที ในวันนี้กลับมีน้ำตา
เพิ่งเข้าใจว่าฉันไม่เคยลืมเธอได้เลย
ป่านนี้เธอทำอะไรที่ไหนยังไง
ตั้งแต่วันที่เราทิ้งคำว่าเรา
ภาพเก่าเก่า ก็ยังชัดไม่เปลี่ยนไปตามเวลา
ข้อความที่มันเคยทำให้ฉันดีใจ
ได้อ่านอีกที ในวันนี้กลับมีน้ำตา
เพิ่งเข้าใจว่าฉันไม่เคยลืมเธอได้เลย